ՔԱՂԱՔԱՅԻՆ

(յնոյ, ոց.) NBH 2-0970 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c ա. πολιτικός civilis, civicus. որ եւ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ. Պատշաճեալն քաղաքի եւ քաղաքացւոց. քաղաքավարական. *Որոշեալ զինքն ʼի քաղաքայնոց իրաց՝ յանապատ փութայր: Սեղեւկոս ʼի քաղքասն՝ զոր շինեաց, հրէայս բնակեցոյց, քաղաքային կարգաց արժանի արար զնոսա: Քաղաքային իրաց հմուտ լինիցի. Վրք. ածաբ.: Եւս. քր. ՟Բ: Ոսկ. մ. ՟Գ. 6: ա.գ. ՔԱՂԱՔԱՅԻՆ. ա.գ. πολίτης civis, municeps. Քաղաքացի. քաղաքաբնակ, եւ քաղաքակից. *Ընդ կանայս քաղաքայնոց իւրեանց. Երեմ. ՟Ի՟Թ. 23: *Քաղաքայնոց ոչ իսպառ ʼի վերայ գեղջկացն ընդվզել եւ պերճանալ: Քահանայից, վանականաց, եւ քաղաքայնոց: Քաղաքայնոցն դիւրակ լինի մեղացն կատարումն ʼի ձեռն գործակցացն: Կեան յանապատ, եւ զքաղաքայնոցն գործեն գործ. Յհ. կթ.: Շ. ընդհանր.: Լմբ. սղ.: Վրք. հց. ՟Գ: *Ի բաց կացեալ ʼի հնազանդութենէ իւրոյ պետականին՝ հանդերձ քաղաքային գլխաւորօքն. Արծր. ՟Դ. 1: *Ժողովեալ բոլոր քաղաքայնոցն՝ հրաման լինէր ատեան դնել. Կաղանկտ.: (Իսկ Արծր. ՟Գ. 12. գրի՝ *Միաբանութեամբ քաղաքանուացնʼʼ. իբր քաղաքայնոցն:)