ՔԱՂԱՔԱՎԱՐԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0970 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c ձ. ՔԱՂԱՔԱՎԱՐԵՄ ՔԱՂԱՔԱՎԱՐԻՄ. πολιτούμαι, συμπολιτεύω, -ομαι rite versor (in civitate), conversor. վարիլ արժանաւոր քաղքականութեամբ. բարւոք կեալ կամ կենցաղավարիլ. առաքինանալ. *Բարւոք քաղաքավարեաց ըստ հաճոյից կամցն Աստուծոյ: Անմեղկելի վարուք քաղաքավարէր: Ճգնազգեաց առաքինութեամբ քաղաքավարեցին. Վրք. հց.: Շ. բարձր.: *Մարդ եղեալ՝ քաղաքավարեցաւ ընդ մարդկան: Սուրբք կոչին՝ որք ըստ հաճոյիցն Աստուծոյ քաղաքավրիցիմք ʼի կենցաղումս: Արիստոտէլ ասէ, թէ զիարդ քաղաքավրեցան առաջինքն. իսկ պղատովն ասէ, թէ զիա՛րդ պարտ է քաղաքավարել: Յաշխարհիս քաղաքավրի ըսի աշխարհիս բերմանց. Աթ. ՟Ը: Խոսր.: Սահմ. ՟Ի: *Ըստ կամացն Աստուծոյ քաղաքավարիլ ... Հրեշտակական կրօնաւորութեամբ քաղաքավարեալք: Քաղաքավարեալ ʼի մարմնի անարատ վարուք: Որ ըստ անմարմնոցն ʼի մարմնի քաղաքավարեալ առաքինութեամբ ʼի մանկութենէ: Ի չարիս մաշին անկարգ քաղաքավարեալքն. Սարգ.: Շար.: Նախ. ժող.: *Որպիսի պարտ է լինել քաղաքին, կամ որո՛վք բարոյիւք քաղաքավարիլ: Ըստ արդար դատարանիս հաւանեա՛ քաղաքավարիլ: Ոչ է հնար քաղաքավարիլ անգործ. Նոննոս.: Ճ. ՟Ա.: Մխ. առակ.: