- ՔԱՐԱՁԻԳ
- ((անհոլով.)) NBH 2-0996 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 14c ա. ՔԱՐԱՁԳՈՂ ՔԱՐԱՁԻԳ. Ձգօղ զքարինս ʼի վերայ այլոց. քարկոծիչ. ... *Աղօթէիր ʼի վերայ քո քարաձգողաց: Որ ʼի վերայ անօրէն քարաձգողացն աղօթէիր. Շար.: Ժմ.: *Որ խնդրեցեր զթողութիւն ʼի վերայ քո քարաձիգ ժողովոյն. Շար.: *Քարաձիգքն քարավէժ լեալ. Սիսիան.: գ. ՔԱՐԱՁԻԳՔ գ. որպէս Քարաձգութիւն. *Անվրէպ առնէին զքարաձիգսն՝ փլուզանել զպարիսպն քարամբք մեծամեծօք. Կաղանկտ.: ՔԱՐԱՁԻԳ ԼԻՆԵԼ, կամ ՔԱՐԱՁԻԳՍ ԱՌՆԵԼ. Ձգել զքարինս, եւ քարկոծել. ... *Աղօթէիր՝ որ քարաձիգն լինէին ʼի քեզ: Ստիպեցին զժողովեալս՝ քարաձիգ լինել ʼի նոսա: Քարաձի՛գ լեր ʼի նոսա քարամբք զօրաց. Շար.: Ճ. ՟Ա.: Եզեկ. ՟Ի՟Գ. 47: *Քարաձիգ (կամ քարձիգ) արարին ʼի վերայնոցա: Քարաձիգս առնելով անթիւ բազմութեամբ. Յուդթ. ՟Զ. 8: Խոր. առ սհկ. արծր.: գ. ՔԱՐԱՁԻԳ գ. Քարընկէց. չափ ձգման քարի միոյ. *Ի վերնատուն մի ժողովեալ էին. եւ էր բարձրութիւն նորա կարի մեծ յոյժ՝ իբրեւ ձեռամբ ʼի վերայ քարաձիգք մի. (նոր ձ. բարձր իբրեւ քարընկէց.) Ոսկիփոր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.