ՔՇՈՑ

(ի, աց, իւք.) NBH 2-1009 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 12c, 14c գ. ՔՇՈՑ ՔՇՈՑԱՆԻ. ῤιπίδιον flabellum, ventilationis instrumentum. Գործի քշելոյ զճանճս. ճանճավան. հովահարիչ. ... իսկ յեկեղեցւոջ Քչոց կոչին բոժոժազարդ ճօճանակք, զոր շարժեն սարկաւագունք առաջի պատարագի. եւ առ յոյնս նա եւ ʼի ժամ ընծայաբերութեան հովանի առնեն ʼի վերայ ընծայից. ըստ որում սկաւառակ քշոցաց ունի զպատկեր սերովբէից կամ քերովբէից. գոյր ասէ Գուառ երբեմն եւ առ լատինս ʼի վանել զճանճս կամ զմժղուկս ʼի խորանէ՝ նշանակաւ վանելոյ զփորձութիւնս եւ այլն. եւ ապա սկսան վարել լոկ զքշոց փետրակազմ ʼի փետրոյ սիրամարգի՝ ʼի պատարագի քահանայապետին. Թո՛ղ զի յոյնք վարէին երբեմն ʼի տեղի քշոցի եւ զվարշամակաս կամ զ՝ի քրտանէ թաշկինակս. *Զոմն ʼի սարկաւագաց, յորոց զքշոցն ունէին. ՃՃ. վրք. բրս. (որպէս եւ ʼի հին պատկերս սրբոյն բարսզի ʼի պատարագելն նորա նկարին սարկաւագունք քշոց ʼի ձեռս:) *Զքշոցն բերեն ʼի սենեկէն ʼի սեղանն: Լմբ. պտրգ.: *Քշոցացն հարումն զօրինակ ունի սրբոց սերովբէիցն. Յհ. իմ. եկեղ.: *Տեսանէր զսարկաւագն բորոտեալ. առնեալ ʼի նմանէ զքշոցն, ետ այլում սարկաւագի. Ոսկիփոր.: *Սարկաւագունքն քշոցիւք եւ բուրվառօք. Մաշտ.: *Զունակ բուրման անոյշ խնկին, եւ ըղհնչօղ քշոցանին. Շ. եդես.: