ՔՐՏՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-1018 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 10c, 11c, 12c չ. ՔՐՏՆԵՄ ՔՐՏՆԻՄ. որ եւ ՔՐՏԱՆԵԼ, ՔՐՏՆԱԼ, ՔՐՏՆՈՒԼ. ἱδίω, ἰδρόω sudo. Ի քիրտն հարկանիլ կամ մտանիլ. քրտնիլ. ... *Ի քրտան լինել. ʼի քրտունս համակիլ. տարժանիլ. աշխատիլ. խոնջիլ. քրտնիլ. *Որ քրտնեացն յերկեղէ, նոյն ընկրկեաց եւ յարուցեալսն ʼի վերայ: Քրտնեաց, այլ զքիրտն երեսաց նախահօրն ցամաքեցոյց. Շ. թղթ.: *Ի տապ տօթոյ աստ քրտնեցիք, յանմահական դրախտին հանգչիք Շ. եդես.: *Վաստակիքն յոր քրտնեաց եւ աշխատեցաւ ʼի նմանէ յափշտակի մահուամբն: այլ ոք է՝ որ զքեզ ʼի դոցա որոգայթիցն՝ քրտնեաց եւ զերղծոյց: Եւ ʼի ճանապարհս վաստակեալ քրտնեսցի. Լմբ. ժղ. Լմբ. սղ. Լմբ. համբ.: *Եւ ոչ ʼի ժամանակի սերմանելոյն ետու քրտնել. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 34: *Թէ ոչ քրտնեսցի մշակն, ոչ ըմբռնէ արդիւնս շահեկանս. Ագաթ.: *Նջեաց զքիրտն, որ վասն անուանն քրիստոսի քրտնեցան. Փարպ.: *Եթէ փոխադրութիւն երկա՞նցն խնդրեմ, յոր ոչ քրտնեցայ. Նար. ՟Ի՟Դ: *Քրտնեցաւզի զքիրտն երեսացն ադամայ ջնջեսցէ. Շ. թղթ.: *Զի քրտնեցաւ ինքն ʼի վաստակ աշխատութեան իւրծոյ. Եփր. ծն.: