ՕԹԵՄ

(եցի.) NBH 2-1024 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c չ. ՕԹԵՄ որ եւ ՕԹԻՄ. Առնել օթ. օթեակս՝ երեկօթս՝ օթեւանս առնել. հանգչել. դադարել. իջեւանիլ. *Որ ամենայն արածոց է տէր, յայրի օթէ: Օթեա՛ առ մեզ խաղաղարար: Չգոյր տեղի. եւ նոքա յայր անդր գնացին օթել: Ո՛չ է պարտ ʼի չարազանդ մծղնէիցն տեղիս օթել ումեք: Հուպ առ հանգիստ սրբոյն օթեալ. Նիւս. երան.: Ժմ.: Իգն.: Յհ. իմ. ատ.: Շ. վիպ.: *Թէ օթէ (կամ օթի) մարդ ʼի պանդոկ. Մխ. դտ.: