- ՕՁԱԹԻՒՆ
- (ի, ից.) NBH 2-1026 Chronological Sequence: 10c, 13c ա. ՕՁԱԹԻՒՆ ՕՁԱԹՈՅՆ. Ունող զթոյն օձի կամ որպէս զօձի. *Զչար եւ զօձութիւն եւ զարեանարբու գազան: Յաղագս օձաթոյն եւ կարճախայթոց հեշտ ցանկութեանց. Մեսր. երէց.: Վրդն. ել.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
