ՕՐՀՆ

(ի, ից.) NBH 2-1036 Chronological Sequence: Unknown date, 13c գ. Նոյն ընդ Օրհնութիւն, որոյ է արմատ. (ռմկ. օրհնէնք, օրհնէք ). Բարեմաղթութիւն, որպէս թէ՝ օրդ հնասցի. *Եկեալ եմ յօրհն (կամ յօրհնել) զեկեղեցիդ ըստ իմում օրինացս. Վրդն. պտմ.: *Եղեւ պատճառք այսց օրհնութեանց, որ ելանեն այսօր ʼի հեթանոսաց, այն՝ որ յառաջհայհոյութիւն փոխանակ օրհնից հանէին. Զի զօրհնից կամ զանիծից մշակապէս՝ ըզթոշակ վարձուց առցեսարդարապէս. Յիշատ.: