- ՕՐՀՆԱԲԱՆԻՉ
- (նչի, չաց.) NBH 2-1036 Chronological Sequence: Unknown date, 12c ա. Որ օրհնաբանէ. օրհնաբան. փառաւորիչ. *Զդաստացեալք օրհնաբանիչք եղեաք: Օրհնաբանիչք նմին եղեալ. Շար.: Շ. վիպ.: *Զմարդիկ ստասցուք անուանս մեր օրհնաբանիչս: Որ զհրեշտակս ունի օրհնաբանիչս. Լմբ. ստիպ. եւ Լմբ. սղ.: *Վերստին կանգնեցան օրհնաբանիչք տեառն: Որով (ʼի ձեռն յովհանու՝) օրհնաբանիչք բանին աստուծոյ յօրինելոց էին ազգ մարդկան. Կիւրղ. ղկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.