ԱՆՎԵՐԱԿԱՑՈՒ

(-) NBH 1-0240 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 12c ա. ἁπροστάτευτος rectore et adjutore carens, desertus Որ չունի զոք վերադիր. անհոգաբարձու. անտերունչ. անոք. անտեսուչ. անառաջնորդ. անտէր. *Զիա՞րդ իբրեւ զանվերակացու, որոյ ոչ ուրեք ոչ (ոք) գտանիցի, առնէր յանձն աշակերտին. Ոսկ. մ. ՟Ա. 5: *Զոր եւ յանձն իսկ առնէ աշակերտին իբրեւ զանվերակացու ոք. Իգն.: *Ոչ միայն սովն դառնագոյն է, այլեւ անվերակացու յառաջնորդաց կալ. Ոսկ. ես.: *Անտէրունչ եւ անվերակացու. Լաստ. յիշ.: *Անվերակացուս եւ անառաջնորդս. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ: *Ամ մի անվերակացու լեալ. Սամ.: *Զայլն ամենայն (մասունս զոհին) թողուլ աննուէր եւ անվերակացու. Սարկ. լուս.: