ԱՆՏԱՌԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0243 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 8c, 10c, 12c չ. ὐλημανέω, ὐλομανέω silvesco, frondibus ac sarmentis luxurio Իսկ ԱՆՏԱՌԱՑԵԱԼ, ἁλσώδης nemorosus, sylvestris Իբրեւ զանտառ կամ անտառամոլ լինել. ուռճանալ. եւ ծաւալիլ, ոստախիտ կամ տերեւաթափ գտանիլ՝ իրօք կամ նմանութեամբ. *Եւ եղիցի ստեղն նորա անտառացեալ շուրջ զնովաւ. Երեմ. ՟Ժ՟Է. 8: *Ծառքն յայնպիսի դաշտն անտառանան: Զանտառացեալ բազմութիւն խորհրդոցն յայտնէ. Լմբ. սղ.: *Որպէս հուր զի այրէ զանտառացեալսն մեղօք. Արշ.: *Անտառացեալ չարութիւն. Յհ. իմ. պաւլ.: *Որ անտառացեալ են մեղօք մարդիկ. Նար. երգ.: