ԱՊԱՒԻՆԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0275 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c ձ. καταφεύγω onfugio Ապաստան լինել. ամրանալ. *Ի քաղաքն ապաստանի, յոր ապաւինեալն էր. Թուոց. ՟Լ՟Ե. 25: *Ապաւինեցայց յաստուած իմ բարձրեալ. Միք. ՟Զ. 6: *Որպէս արժան է ապաւինել առ ապաւինելին. ՃՃ.: *Այցելուն ապաւինողաց. Նար. մծբ.: *Առ քեզ ապաւինեցայ: Ապաւինեցաք, կամ Ապաւինելոցս ʼի խաչ քո. եւ այլն. Շար.: *Յո՛ր եւ կամիս ʼի նաւահանգիստդ ապաւինեցի՛ր. ՃՃ.: