ԱՌԱՒՕՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0298 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 12c չ. որ եւ ասի ԱՌԱՒՕՏ ԱՌՆԵԼ. Կանխել ընդ առաւօտն. *Որք առաւօտեն առ նա, լցցին ուրախութեամբ. Սիր. ՟Դ. 13: *Առ քեզ հոգի իմ առաւօտէ: Ընդ կայանսն իւղաբերս առ քեզ առաւօտեմք. Շար.: *Առաւօտէ հոգին առ աստուած, յորժամ յաղջամուղջ խաւարէ արտաքս ելանէ: Յառաւօտելն առ նա՝ յառնելով ʼի մեղացն. Լմբ. սղ.: *Արուսեակդ առաւօտեալ. Շար.: ԱՌԱՒՕՏԵԼ. իբր Առաւօտանալ. *Յառաւօտելն՝ անհաւատ հեթանոսքն ասեն եւ այլն. Ասող. ՟Գ. 7: