ԱՍՏՈՒԱԾԱԽՕՍԵՄ

(եցի, եալ.) NBH 1-0323 Chronological Sequence: Early classical չ. θεολογέω Խօսել զԱստուծոյ. աստուածաբանել. *Բարւոք աստուածախօսեաց աստ, եւ կարի կարեւոր. Ոսկ. ՟ա. տիմ.: *Հարցցո՛ւք զսուրբն Պօղոս, թէ ուստի՞ առեր պատճառս այդպէս աստուածախօսել. Սեբեր. ՟Է: *Թագաւորն հիանայր ընդ լուսափայլ իմաստս հոգւոյն, որով աստուածախօսէրն (գր. աստուածաբանն). աստուածաբ: ԱՍՏՈՒԱԾԱԽՕՍԵԼ. Խօսել Քրիստոսի աստուածապէս եւ տիրապէս, կամ աստուածային բերանով իւրով. *Վասն ամենայնի Աստուածախօսեալ եւ վարդապետեալ աշակերտացն իւրոց. Ագաթ.: