- ԱՍՏՈՒԱԾԱՏԵԱՑ
- (եցի, ցաց կամ ցից.) NBH 1-0329 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 13c ա. Ատելի Աստուծոյ, կամ ատեցօղ Աստուծոյ. որպէս θεομισής qui deum odit մանաւանդ θεομισής, θεομίσιτος, θεοστυγής deo odiosus, vel invisus *Զայսպիսիս ասել՝ ոչ միով իւիք արդարագոյնք, այլ՝ աստուածատեացք. Պղատ. օրին. ՟Ը: *Չարախօսք, աստուածատեացք (այսինք ատելիք Աստուծոյ). Հռ. ՟Ա 30: *Աստուածատեաց խորհուրդ, կամ մարդ, կամ դեւ, գունդք: Մարդիկ աստուածատեացք. Փարպ.: Կլիմաք.: Պրոկղ. ի ստեփ.: Լմբ. սղ.: *ընդ աստուածատեցին զշոգմոգսն ʼի կարգ արկանէ. Սարգ. յուդ. ՟Բ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.