- ԱՐԺԱՆԱՊԱՐՏ
- (-) NBH 1-0355 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 13c ա. ἁξιόχρεως jure debitor, obnoxius Արժանապէս պարտական. իբր իրաւամբք պարտաւորեալ. *Արժանապարտ մեծի կորստեան զնոսա գոլ յայտ առնէ: Որ արժանապարտն է մահու: Ոչ ունիցին վկայ՝ արժանապարտ մահացուցանել զնա. Իգն.: ԱՐԺԱՆԱՊԱՐՏ. Իրաւամբք արժանի դատեալ. արժանի կամ արժանաւոր. քաջայարմար. արժանահաւատ. ἁξιόχρεως vere dignus, idoneus *Կամաւորութեամբ մեռանի զսոցա՛յն արժանապարտ մահ, ինքն անպարտ գոլով մահու. Սկեւռ. ես.: *Արժանապարտ՝ այսպիսի գեղեցիկ առաքինութեան հայր համարեալ. Փիլ. լին. ՟Դ 111: *Միայն արժանապարտ հայրենի բարեգթութեանն պատմող. Ոսկ. անառակ.: *Եթէ երաշխաւոր արժանապարան Ճշմարտապէս կալ ոմա հաստատիցէ: Պղատոն եւ կռետոն՝ երաշխաւորք ձեզ իցեն արծաթոյն արժանապարտք սոքա. Պղատ. օրին. ՟Ա. եւ Պղատ. սոկր.
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.