ԱՐԺԱՆԱՒՈՐԵՄ

(եցի.) NBH 1-0356 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c ն. ἁξιόω dignum facio, efficio Արժանաւոր առնել. արժանի կացուցանել. արժանացուցանել. ... *Իւր հանգստեանն արժանաւորեսցէ զամենեսեան. Ագաթ.: *Աղաչէր, զի արժանաւորեսցէ զնոսա ʼի տուն իւր. ՃՃ.: *Արժանաւորեա՛ զմեզ յամենայն ժամ օրհնել: *Արժանաւորեա՛ զմեզ Տէրն եւ այլն. Ժմ.: Արժանաւորեա՛ զննջեցեալսն մեր եւ այլն. Շար.: Եւ ἁξιόω dignum enseo, dignor Արժանաւոր կամ արժան համարել. *Եւ նա ոչ արժանաւորեաց զանձն իւր՝ զխրացս կօշկացն լուծանել. Ոսկ. յհ. ՟Ա 13: Զիա՞րդ զարարիչն գոլ ոչ արժանաւորեսցէ, որոց ոչ հրաժարէ ʼի նախախնամութենէ: Ասեն, թէ ոչ արժանաւորեաց՝ փոքունց լինել արարիչ. Կիւրղ. գանձ.: *Եւ ոչ ʼի վերջին բանս արժանաւորեցաք շարել. Խոր. ՟Ա 31: