ԱՐՏԱՃԱՌԵՄ

(եցի.) NBH 1-0378 Chronological Sequence: Unknown date, 9c, 10c ն. ὀμιλέω colloquor, sermonicor, disputo Յայտնի ճառել. ʼի դուրս տալ զբան. բարբառել. արտասանել. վիճել. *Վերագոյնսն արտաճառեալ ասէր, ելանեմք յերուսաղէմ. Զքր. կթ.: *Իւրոցն արտաճառեալ իսկ յայտնէր աշակերտացն. Անան. եկեղ.: *Զներհակս առ նոսա արտաճառելով. Նանայ.: *Արտաճառեսցուք զբանս գովասանականս: Զոր յեօթանասուն երկու ճառսն եմք արտաճառեալ: Նախ քան զքահանայանալն արտաճառեաց: Վերծանողութիւն պատմութեան արտաճառի: Ստուգութիւն արտաճառեալ ʼի թշնամւոյն. ՃՃ.: *Անմիտ հայհոյութեանցն արտաճառելոց. *Խոր: ՟Գ. 65: *Զյաւելուած սրտի լեզուաւն արտաճառէր. Մաշտ.: