ԱՐՏԱՍԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 1-0379 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 9c ն. ἑκφωνέω, φθέγγομαι, διαλέγομαι pronuncio, loquor, dissero Արտասել. արտաճառել. պատմել. նկարագրել. մեկնել. խօսել ըստ կարգի. *Արտասանելի է զդէմո, եւ զիրս: Յորում մի ինչ արտասանի. Պիտ.: *Զդաւանութեանն ունակութիւն ոգեալ արտասանեցից. Թէոդոր. խչ.: *Զնախաւորութիւն երկուց ազգացն արտասանեալ համառօտեցաք. Սամ. երեց: *Զանծանօթաբաղ երեւումն յեզր ծովուն աշակերտացն փոքր ինչ արտասանեսցուք. Նանայ.: *Արտասանէ զկարճն ʼի մարմին (զզաքէոս), որ գովեցաւ լեզուաւ փրկչին. Յիշատ.: