ԱՐՏԱՓԱՅԼԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0380 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 9c, 12c ձ. ԱՐՏԱՓԱՅԼԵՄ ԱՐՏԱՓԱՅԼԻՄ. φαιδρύνομαι splendeo Արտաքս փայլիլ, ճառագայթել, ծագել. Նշողել. ցոլանալ. պայծառանալ. *Արտափայեցին իբրեւ զարգակն ʼի մէջ տիեզերաց: Արտափայլեցաւ ʼի փրկութիւն մեզ. Յհ.: կթ: *Ի փառս առաջին արտափայլեալ. Զքր. կթ.: *Արտափայլի սէրն առ Աստուած: Ի մէջ ջրոցն արտափայլի հուր: Զփառս վերջին տաճարիս առաւել քան զառաջնոյն գուշակեցին արտափայլեալ. Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ատ.: *Լոյսն՝ որ պարծառ քան զարեգակն, արտափայլեալ շուրջանակի սրբոյն Պօղոսի: Զոր ʼի լերինն արտափայլեալ տեսին որդիքն որոտման. Շար.: