- ԱՒԱՂԱԲԵՐ
- (-) NBH 1-0389 Chronological Sequence: Early classical, 12c ա. Որ բերէ աւաղելի լուր. որպէս բօթաբեր. կամ Բերէ զանպէտ իրս, կամ պատճառ լինի թշւառութեան. *Աւաղաբեր սուրհանդակ. Գր. տղ.: *Ոստք անպտուղ եւ աւաղաբեր. Մծբ. ՟Ժ՟Ե:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.