- ԱՒԱՐԱՌՈՒ
- (ուի ուաց.) NBH 1-0391 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c ա. Առօղ զաւար. եւ Աւարաբաշխ. Տե՛ս Ես. ՟Ժ՟Է. 14: ՟Խ՟Բ. 24: Երեմ. ՟Լ. 16: ՟Լ՟Թ. 10: ՟Ծ. 10: Դտ. ՟Բ. 14. 16: Եզեկ.: ՟Լ՟Թ. 10: *Աւարառուք ստացուածոց նոցա աշխատեցան. Եղիշ. ՟Գ: *Յափշակօղ եւ աւարառու. Եղիշ. չրչր.: *Յաւարառուացն որոց եւ պատահեցաւ՝ զնոսա կոտորեաց. Լաստ. ՟Ի՟Ա: *Որասեմ կիւրոսի իմաստնանալ. ակիղաս ասէ, եթէ որ ասեմ կիւրոսի աւարառուիդ իմ. Ոսկ. ես.: Եւ իբր Աւարառողական. իբրու աւար առեալ. *Այլեււ լցեալք երեււույթանային աւարառու եւ յորդառատ շահիիւքն. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.