- ԱՒԵԼԱԳՈՅՆ
- (գունի, ից.) NBH 1-0392 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 11c, 12c, 14c ա. περισσότερος, περιττός, πλείων abundatior, amplior Աւելին քան զայս. առաւելագոյն. առաւելեալ յինչ եւ է կարգի. առաւել. *Աւելագոյն է նոցա (պատիւն) քան զադամայ. Եփր. ծն.: *Մի՛ նախանձել ընդ շնորհս ընկերին, եթէ աւելագոյն ինչ ունիցի քան զնա. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ: *Շնչոյ աւելգունի ʼի նմանէ քարշումն. Պիսիդ.: *Զի մի՛ աւելագոյն ինչ իշխանութիւն միածնին տացես. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3: *Օգուտ շահի աւելագոյն ստանալ. Ագաթ.: *Զբանաւոր ազգն աւելագոյն պարգեւօք պատուեալ. Փիլ. ել. ՟Բ. 51: *Ունի իմն ծերութիւն, իմաստութիւն, ժամանակաւ եւ հմտութեամբ աւելագոյն. Ոսկիփոր.: *Նոցա ասէ աւելագոյն խնամ առնիցէք ճանապարհացն: Եւս աւելագոյն պատժոյ արժանի է. Ոսկ. ես.: մ. ԱՒԵԼԱԳՈՅՆ. մ. περισσοτερώς, πλείον, ἑπί πλείῳ magis amplius Առաւել. եւս քան զեւս. էւէլօք, շա՛տ. *Ի նմանէ աւելագոյն ծանեայ. Փարպ.: *Աւելագոյն իմն յորդորէին. Արշ. ՟Ի՟Թ: *Աւելագոյն ʼի միտս մարդկան այն իմն դժուարին է: Մի՛ ինչ այլ աւելագոյն կարծել վասն նոցա. Ոսկ. մ. ՟Ա. 2: Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2: *Վասն այսորիկ եւ աւելագոյն պատուեալ է եօթներեակն. Փիլ. ՟ժ. բան.: *Նոքա (հրեշտակք) առաւել դողան եւ երկնչին յԱստուծոյ քան զմարդիկ. որպէս եւ աւելագոյնն գիտեն, նոյնպէս աւելագոյնն երկնչին. Ոսկ. ես.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.