ԲԱՐԲԱՐԻՄ

(եցայ) NBH 1-442 Chronological Sequence: Early classical, 11c - ԲԱՐԲԱՐԵՄ կամ ԲԱՐԲԱՐԻՄ. ἁκαιρέομαι opportuitate temporis destituor Չլինել պարապ եւ ձեռնհաս. չգտանել դիպող ժամ. կամ Պատճառել չունել զժամանակ. (ըստ յն. անժամանակիլ.) *Եւ դուք զմտաւ ածէք հոգալ ինչ վասն իմ, որպէս եւ հոգայիքն, բայց բարբարէիք իմնէ. Փիլիպ. ՟Դ. 10: Ուր ʼի Մեկն. ոսկ. յհ. ասի, *Չէիք ատակʼʼ: *Որպէս հոգայիքն դուք, բայց բարբարեցարուք իմն վասն յապաղիչ մոլորութեանցն, որ պատեալ էին զձեօք. Եփր. փիլիպ.: