ԲԱՐԳԱՒԱՃԱՆՔ

(նաց.) NBH 1-443 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c գ. εὑκλεία splendor nominis, καύχημα gloriatio, εὑθυμία laetitia animi Պերճութիւն անուան. պարծանք. մեծանունութիւն. փառաւորութիւն. աճումն փառաց եւ պատուոյ. շուք. շքեղութիւն. զուարթութիւն. *Ոմանք փառաց եւ պատուոյ բաղձացեալք, եւ բարգաւաճանաց առժամանակէիս, եւ գովութեան՝ որ յետոյ: Պարծանք եւ բարգաւաճանք. Փիլ. ստէպ: *Այս իսկ են պարծանք, եւ զսոյն բարգաւանճանս համարիմ. (յն. մեծ. լտ. բարձր.) Ոսկ. մտթ.: *Եւ ոչ պարծանք ինչ (էր) նոցա, եւ կամ բարգաւանճանք՝ օտար ազգաց քաջութիւն. Խոր. ՟Ա. 13: *Անստգիւտ բարգաւաճանօք: Զմեծագոյն բարգաւաճանացն մրցանակս. Պիտ.: *Բարգաւաճանս հարուստս առ թշնամիսն ցուցանէր. Յհ. կթ.: *Զի՞նչ ինչ բարգաւանճանք քեզ լրութիւն անյագ որովայնին Բելայ իցէ. Արծր. ՟Ա. 2: *Ինձ բարգաւաճանք, եւ ոչ քեզ. Լմբ. սղ.: