- ԲԱՐԳԱՒԱՃԻՄ
- (եցայ.) NBH 1-443 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c ձ. Բարգաւաճ լինել. պանծալի եւ արգոյ կամ մեծանուն գտանիլ. մեծանալ. աճել. ծաղկիլ. զուարթանալ. ճոխանալ. փառաւորիլ. *Եւ այլոց արուեստագիտացն ըստ քաղաքի քաղաքի, որք բարգաւաճեցան եւ քաջք եղեն. Փիլ. նխ. ՟բ.: *Որ ինչ միանգամ ոք բարուեանց ասիցէ վերաբերումն, սիրելեացն մերձաւորութեամբ յարդարեալ բարգաւաճին: Զբարգաւաճեալ պատիւ թագաւորութեանն: Բարգաւաճեալք ցուցանին (մեծատունք, կամ իմաստունք, կամ առաքինիք): Աշխարհագովութեամբ յաւէտ բարգաւաճեալ: Ի բարգաւաճելի նահատակութիւնս. Պիտ.: *Յառաւելն ողորմիլ՝ կրկին բարգաւաճիս: Որով նոյն ինքն աստուածութիւնն պսակեալ բարգաւաճի: Արժանապէս բարգաւաճեցաւ բանիւ անեղին. Նար. ՟Ժ՟Է. ՟Ի՟Է. եւ Նար. առաք.: *Ոչ թէ Աստուած ʼի մեր օրհնելոյն բարգաւաճի. Լմբ. սղ.: *Ըստ օրինակի բարգաւաճեալ մեծի մարգարէին Մովսէսի. Կանոն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.