ԲԱՐՁԱՌՈՒ

(-) NBH 1-461 Chronological Sequence: Early classical - ԲԱՐՁԱՌՈՒ ԼԻՆԵԼ. Առնուլ զբարձ պատուոյ եւ իշխանութեան, իբրեւ գահակից կամ յաջորդ. *Ոչ միմեանց բարձառուս լինել միանգամայն, այլ՝ ոմանց աստ, եւ ոմանց անդ թագաւորել. Եւս. քր. ՟Ա: