ԲԱՑԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 1-472 Chronological Sequence: 8c, 9c, 12c, 13c, 14c գ. Որպէս ἁπόφανσις pronunciatio, maxima impropria Բացաձայնութիւն. եւ պիտակ ասացուած. *(Դիքն) ոչ են Աստուածք. ըստ որում անուանին բացասացութամբ, եւ ոչ զօրութեամբ. Լմբ. սղ.: *Եւ մի բնութիւն է բացասացութիւն ʼի վերայ նորին ըստ միութեանն, եւ ոչ թէ էութեանցն սահման: Բացասացութիւն անուան, եւ ոչ էութեանն սահման. Լմբ. ատ.: ԲԱՑԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ. որպէս Բացասութիւն, ըստ որում ժխտումն. ասելն՝ ո՛չ. ἁπόφασις negatio *Յորժամ ասիցէ, թէ ոչինչ անմարմին՝ մարմնոյ ախտակից լինի. քանզի առեալ լինի խնդրելիդ բացասացութեամբ. Նիւս. բն.: *Ստորասացութիւն է՝ իր իրի գոլ ... ʼի մէջ արդարոյ եւ անիրաւի ոչ գոյ անուն. այլ բացասացութեամբ երկաքանչիւրքն ʼի միջոյ ճանաչին. ո՛րզան, ո՛չ իրաւ, եւ ո՛չ անիրաւ. Դամասկ.: *Ստորասութիւն եւ բացասութիւն. Ոսկիփոր.: *Բացասացութիւն եւ ոչ ստորասութիւն է բանդ. Սարկ. հանգ.: ԲԱՑԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ. որպէս Յայտնաբանութիւն, կամ հրապարակախօսութիւն. *Յորժամ զառանձնականն առ նոսա առնէր վարդապետութիւն, զոր ո՛չ բազմաց բացասացութեամբ վարդապետէր. Նանայ.: