ԱՂՕԹԱԿԻՑ

(կցի, ցաց.) NBH 1-0047 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c ա. Կցորդ եւ ընկեր աղօթից. աղօթօղ ընդ այլս, եւ վասն այլոց. συνευχόμενος, εὑχόμενος *Արա՛ ընդ մեզ եւ ընդ աղօթակիցս մեր առատապէս զողորմութիւն. Պտրգ.: *Եւ ʼի վերայ մերձաւորին՝ աղօթակից մաքսաւորին. Յիսուս որդի.: *Որ յայլ արուեստս ընտրիցին, բազում նախանձաւորս ունիցին. եւ որք յայս պայծառանայցեն, սաստիկ աղօթակիցս (յն. բիւր աղօթողս). Ոսկ. մ. ՟Բ. 27: ԱՂՕԹԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. Ի միասին կամ միաբան ընդ այլս, եւ վասն այլոց աղօթել. συνεύχομαι simul oro մէկտեղ աղօթք ընել. *Հրեշտակք տեսեալ զվարս քո՝ աղօթակից քեզ լինին. Վրք. հց. ՟Ի՟Զ: *Իսկ նա եւ ոչ աղօթակից հաւանէր նմա լինել. Վրք. ոսկ.: *Աղօթակի՛ցք լերուք՝ եւ մեզ առատաբար զայս ձեզ մատակարարել. Ածաբ. աղք.: *Յանցելում գիշերիս ʼի յաղօթելն աղօթակից լինէի. Պիտ.: Ասի եւ ըստ յն. ոճոյ. *Վասն Աստուծոյ խօսիմ, եւ ձեզ զնոյն զայս աղօթակից լինիմ զգովելի կիրսս եւ զերանելիʼʼ. այս ինքն խնդրեմ աղօթիւք. Ածաբ. մկրտ.: