ԲՆԱԿԻՑ

(կցի, ցաց.) NBH 1-496 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c, 13c ա. ὀμοφυής ejusdem naturae, ὀμοούσιος consubstantialis Բնութենակից. համաբնակից. յաստուածայինս նաեւ՝ Էակից, համագոյակից. *Ծնեալ, եւ ոչ արարեալ, բնակից հօր, որով ամենայն եղեւ. Պրպմ. ՟Խ՟Ե: *Ի հօրէ՝ բնակից նմա. Տօնակ.: *Զի թէ ամենայն ինչ հօր՝ նորա է, յայտ է թէ եւ հոգին հօր՝ նորա բնակիցէ ... Զհոգին զիւր բնակից ետ ʼի կենդանութիւն մեռելութեան աշխարհի. Ոսկ. ես.: *Տե՛ս դու ինձ զբնակից եւ զհամապատիւ տէրութիւնն. Ոսկ. յհ. ՟Ծ՟Ա: *Էառ մարմին զիմ բնակիցս: Էառ ʼի սրբոյ կուսէն զբնակից մարմինս մեր. Եղիշ. ննջ.: *Մարդ է բնակից քեզ՝ միապէս տոհմ եւ ազգ քոʼʼ. յն. նորին ընդ քեզ հաղորդ բնութեան. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 14: *Յաղթեաց նմա տէր մեր մարմնովն, ո՛չ երկնաւորովն, այլ բնակցաւն այնոցիկ՝ որ պարտաւորեցանն ʼի նմանէ. Եփր. ՟գ. կոր.: ԲՆԱԿԻՑ. σύμφυτος, συμφυής connaturalis, cognatus Ընդակից. ընդաբոյս. բնաւոր. համաբնական, ազգակից, տնկակից. *Իւրաքանչիւր ոգւոյ բնաւորեալ եւ բնակից է յանդիմանութիւն (խղճի): Զբնակիցն ʼի մեզ զպաճարն պարարեն զցանկութիւնն: Երկիր բնակից մարդոյն՝ մարմինն է. որոյ մշակ միտքն են. Փիլ.: *Բնակից ջերմութիւնն կենդանացուցանէ զմարմինն. Մաքս. ի դիոն.: *Եւ այս (ծիծաղականն) միշտ նմա (մարդոյն) բնակից է. Պորփ.: *Բնակիցն շարժեալ նախանձու. Սկեւռ. աղ.: *Առաքինութեան, կամ անապականութեան բնակից. Ճ. ՟Գ.: Իսկ Եփր. ՟ա. կոր. *Որպէս այր բնակից կնոջ՝ գլուխ կնոջʼʼ. իմա՛ ըստ ՟Ա եւ ՟Բ նշ. եւս եւ ըստ յաջորդին: ԲՆԱԿԻՑ. որպէս Բնակակից. *(Փարաւոն) լինելով անդնդային խորոցն. Լաստ. ՟Ժ՟Ա: