ԲՈՒՆԻՄ

(եցայ.) NBH 1-512 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 8c, 12c, 13c ձ. ԲՈՒՆԵՄ ԲՈՒՆԻՄ որ եւ ԲՈՒՆԱՆԱԼ, ԲՈՒՆԱՒՈՐԻԼ. Նստել ʼի բոյն. բնակութիւն առնել. որջանալ. բնականալ. *Իբրեւ զաղաւնիս բունեալք ʼի քարածեպս. Երեմ. ՟Խ՟Ը. 28: *Ընդ մարդկան ʼի հիման յաւիտենից բունեաց. Սիր. ՟Ա. 16: *Ոչ այնուհետեւ ʼի նա մատնութեան օձն բունի. Կլիմաք.: *Ժողովէ բերէ նմա զծուփս բազումս, եւ մտանեն բունին ʼի միտս նորա. Մծբ. ՟Ժ՟Թ: *Որ եկեալ բունեսցէ ʼի մերում ժողովարանս. Սհկ. կթ. արմաւ.: *Ամբարտաւանութիւնն բունեալ ʼի հոգի ուրուք: Զի մի՛ երբեք բունեալ ʼի մեզ զօրէն իժի վնասեսցէ զհոգիս մեր. Սարգ. յկ. ՟Դ: եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա: *Սատանայ ʼի հոգիս մեղաւորաց բունէ. Յհ. իմ. եկեղ.: *Ի բերան եւ յաչս բունէին: Ախտք մարմնական գործոց բունեալ է յանձինս մեր. Լմբ. իմ. եւ Լմբ. սղ.: Սհկ. կթ.: *Երրորդ բոյնք՝ ըռնգունք. ʼի սոսա բունեալ են հոտոտելիք. Փիլ. լին.: