ԲՌՆԵՄ

(եցի.) NBH 1-517 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c, 13c ձ. δράσσω, ἑγκρατέω prehendo, teneo Ի բուռն առնուլ, բռամբ պինդ ունել. ըմբռնել. արգելուլ. ունիմ, (կալայ). բռնել. դութմագ. *Յորժամ բռնիցես, մի՛ թողուցուս զնա. Սիր. ՟Ղ. 28: *Որ ունիցի զնմանէ՝ որպէս որ բռնիցէ զիժ (կամ զկարիճ). անդ. ՟Ի՟Զ. 10: *Որ բռնիցէ զստուերէ. անդ. ՟Լ՟Ա. 2: *Բռնեաց զձեռնն, եւ արտաքս քարշեաց: Բռնեսցէ զլեզու իւր. Վրք. հց. ձ: *Մի՛ յագեսցիս, այլ բռնեսցես զքեզ՝ որչափ կարօղ ես, ʼի կարգ պահոց. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ: *Որ բռնելով զթեւս՝ անալէկոծ անցուսցէ զքեզ. Կլիմաք.: *Ընդդէմ կալ, բռնել, եւ արգելել զսուրն. Դամասկ.: *Արտասուօք զձեռն բռնեմք. Մաշկ.: *Յակոբ զգարշապարն եսաւայ բռնեաց: Աջոյ ձեռին մերոյ բռնօղ: Հասանել եւ բռնել (այսինքն արգելուլ) զպատիժն. Վրդն. ծն.: Վրդն. ել.: Վրդն. օր.: *Զոր ինչ սիրեմքն, բռնեմք. Գէ. ես.: *Պարտական ձեզ բռնեցէ՛ք զհայրն իմ. Լմբ. պտրգ.: *Կորուսանէ սատանայ զպահս պահողին, եթէ զանպարկեշտաբար բռնիցէ. Եփր. պհ.: *Դադարեա՛ ասէ զայսր անուան չարիս բռնելովʼʼ. յն. գերաքննել. Բրս. ի հայեաց.: