ԳԱՂԹԵՄ

(եցի.) NBH 1-0524 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. Վտարել. վարել ʼի տեղւոջէն. *Զաշխարհն վասպուրական գաղթէ յասորեստան. Ասող. ՟Գ. 5: չ. ԳԱՂԹԵՄ, եցի. չ. ԳԱՂԹԻՄ, եցայ. ձ. μετοικίζομαι, ἁναχωρέω demigro, transferor, fugio, discedo Գնալ վտարանդի իբրեւ հատուած. տարագնաց լինել ʼի հայրենի գաւառէն. փոխել զբնակութիւն այլուր. չուել. մեկնիլ. խոյս տալ. անկանիլ եւ պատսպարիլ. կէօչմէք, թէրքի տիյարէթմէք, սըղընմագ. *Ի փութալն իւրում ʼի գաղթել՝ անկաւ եւ կաղացաւ. ՟Բ. Թագ. ՟Դ. 4: *Որդի պարթեւին, որ ʼի կողմանս յունաց գաղթեաց. Ագաթ.: *Ոգւոցս մերոց հանդերձեալ գաղթիլ առ արդարութիւն. Փիլ. ել. ՟Ա. 12: *Ի գաղթելն հայոց յարտաշրէ՝ գաղթին եւ նոքա. Խոր. ՟Բ. 75: *Գաղտնի նետիւք խոցոտէ զգաղթեալսն. Մագ. ՟Լ՟Գ: *Փողով ազդ առնել ʼի գաղթիլ. Մխ. երեմ.: *Յորժամ ինքեանք գաղթեցին. Լմբ. իմ.: *Գաղթեցաւ ʼի խորշս լերինն: Յերեսաց նոցա գաղթէին մարդիկ յամրոցս. Վրդն. պտմ.: *Ոչ կարացեալ սպառսպուռ գաղթիլ յամրոցսն. Յհ. կթ.: ն. ԳԱՂԹԵԼ. (2-1048) ն. *Գաղթեն բնակիչս աշխարհին յամրոցս, եւ ʼի քաղաքս ամուրս յերեսաց իսրայէլի: Ելանէ հրաման ʼի կայսերէն՝ գաղթել զբնակիչս աշխարհին ʼի քաղաքս ամուրս, եւ ամուր աշտարակս. Ղեւոնդ.: