- ԳԱՂՏԱՌՈՒ
- (ի, աց.) NBH 1-0525 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 14c ա. Գաղտ առօղ, յափշտակօղ. զանխլաբար խածատօղ. *Շունք կատաղեալք եւ գաղտառուք, որոց վէրք ժանեաց դժուարակիր է ʼի բժկշկութիւն. Ածազգ. ՟Գ: *Շունք գաղտառուք թագուցանեն զնենգութիւն. Շ. մտթ.: *Ի չար առնէ, որպէս ʼի շանէ, գաղտառուէ, ʼի լռելութենէն պարտ է երկնչել առաւել քան ʼի ձայնէն. Ոսկիփոր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.