ԱՄԲԱՐՀԱՒԱՃԵՄ

(եցի.) NBH 1-0054 Chronological Sequence: Early classical, 6c չ. ԱՄԲԱՐՀԱՒԱՃԵՄ կամ ԱՄՊԱՐՀԱՒԱՃԵՄ որ եւ ԱՄԲԱՐՀԱՒԱՃԻՄ. περπερεύομαι effero me, jacto, vanae ostentationis deditus sum Ամբարհաւաճ լինել. փքանալ. բարձրավզիլ. սնապարծիլ. ուռենալ. ... *Սէր ոչ ամբարհաւաճէ. ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Գ. 4: *Այնչափ ամբարհաւաճեցին, մինչեւ խորհեցան հակառակել ընդ երկնային աստուածոցն. Նոննոս.: *Վասն ամբարհաւաճելոյն Յովաբու ʼի վերայ Դաւթի. Եփր. թագ.: Իսկ Ագաթ. գրի, *Անբարհաւաճեալ մոլեգնութիւննʼʼ: