ԱՄԲԱՐՇՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0055 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c չ. ԱՄԲԱՐՇՏԵՄ կամ ԱՄՊԱՐՇՏԵՄ ԱՄԲԱՐՇՏԻՄ, կամ ԱՄՊԱՐՇՏԻՄ. Վարիլ որպէս ամբարիշտ. անօրինիլ. անիրաւիլ առ Աստուած եւ առ այլս. ἁσεβέω impie ago, impius sum ... *Որ յիսն մեղանչեն, ամբարշտեն յանձինս իւրեանց: Սակայն բերան իմ ամպարշտեսցէ: Զի եթէ ամպարշտեցի յանձն իմ, ոչ գիտեմ: Ամպարշտեն յօրէնս: Մի՛ եւս ամպարշտեսցի խօսել յանուն իմ: Ոչ ամպարշտեցայց յԱստուծոյ իմմէ: Ամպարշտեցաք, եւ ստեցաք տեառն: Ամպարշտեցար, եւ պոռնկեցար: Հովիւքն ամպարշտեցան յիս: Ամենեքեան դուք ամպարշտեցայք: Ի Տէր Աստուած քո ամպարշտեցար. եւ այլն: *Զիա՛րդ ամբարշտեցաւ բարեպաշտն: Յանցեայ ամբարշտեցայ: Մուտք յուսոյ ամբարշտելոյս: Ամբարշտեալս լեզուաւ գովել. Նար.: Եւ ամպարշտաբար խօսել. հայհոյել. թշնամանել. δυσφημέω probra et convitia jacto ... *Մինչեւ ցայսվայր ամպարշտել սակս հոգւոյն խորհեցան. Աթ. ՟Ժ՟Բ: *Ուսոյց չարաչար ամբարշտել՝ ոչ գոլ զորդի հաւասար հօր. Խոր. ՟Բ. 86: *Բայց թէ զայն եւս իշխիցեն ամբարշտել. Եզնիկ.: