ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 1-0056 Chronological Sequence: Unknown date, 10c չ. ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆԵՄ ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆԻՄ. Հպարտանալ. փքանալ. գոռոզանալ. սոնքալ. ... ὐπεριφανεύομαι, ὐψηλά φρονέω superbio, arroganter ago, alta sapio *Խոնարհեցուցեր զանձն քո, եւ ասացեր, թէ ամբարտաւանեցի: Մի՛ ամբարտաւանէք, այլ ընդ խոնարհս զիջանիցիք: Բարձրացաւ սիրտ նորա, եւ ոգի նորա զօրացաւ յամբարտաւանել: Կամեցան հպարտանալ, ամբարտաւանել: Յամբարտաւանիլ (կամ նել) ամբարշտին՝ այրի աղքատն. եւ այլն: *Ի բաց ոստուցեալ՝ վայրենապէս ամբարտաւանէ: Ի սակաւուն տըւչութիւն դոյզն փառաւորիլ ոչ ամբարտաւանիս: Ամբարտաւանեցայ փոշիս շնչաւոր. Նար.: Գտանի եւ ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. *Ամբարտաւանեցուցանել ջանաս յինէն զժողովուրդսդ. Ճ. ՟Բ. որ ʼի Ճ. ՟Ա. գրի ԱՊՍՏԱՄԲԵԼ: