- ԳՈՂՕՆ
- (ի. ԳՈՂՕՆՔ, նից.) NBH 1-0568 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c, 14c գ. ԳՈՂՕՆ ԳՈՂՕՆՔ. κλέμμα, κλοπή furtum գրի եւ ԳՈՂՕՆԻ, նիք, նէք. կամ ԳՈՂՈՒՆՔ. Գողունի ինչ. իրք գողացեալք. գողցած բան. ... *Ի գողօնս համարեալ լիցի ինձ: Ես յանձնէ տուժէի զգողօնի (կամ զգողունի) տուընջեան, եւ զգողօնի (կամ զգողօնս) գիշերոյ. Ծն. ՟Լ. 33: ՟Լ՟Ա. 39: *Եթէ գտցի ʼի ձեռին նորա գողօնն, կրկին տուժեսցի. Ել. ՟Ի՟Բ. 4: *Գտեր ընդ գողոյն զգողօնսն. Եղիշ. յար.: *Զի մի՛ գողօն իցէ: Գողօնն յամենայն ժամ դարձցի: Մի՛ հարկանօղ իցէ, եւ մի՛ գողօն: Բաց ʼի գողօնէից. Մխ. դտ.: *Եւ ʼի գողոց գողունք խնդրին. Յիսուս որդի.: *Զյափշտակեալսն եւ զգողունսն ոչ ընդունի աստուած. Սարկ. լս.: *Երկեան ʼի փոքր գողունիցն. Եփր. թագ.: *Զստեղծուածս նորա պէսպէս կտտանօք կտտէին, եւ ʼի գողօնս իւրեանց ըմբռնեցան. Երզն. մտթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.