- ԳՈՎԵՄ
- (եցի.) NBH 1-0573 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c ն. ἑπαινέω, αἱνέω, ἑγκωμιάζω laudo Դրուատել, ներբողել. օրհնել. փառաւորել. բարեբանել. մեծածուցանել. հռչակել զանուն եւ զգործ. երանել. քա՛ջ է ասել. ... *Գովեցին զնա առաջի փարաւոնի: Գովեսցէ զքեզ ընկերն, եւ մի՛ քո բերան: Գովեցի՞ց զձեզ. յայդմ ո՛չ գովեմ: Գովեցի ես զամենայն մեռեալսն քան զկենդանիսն: Շրթունք իմ գովեսցեն զքեզ: Գովեցից զանուն քո: Գովեա՛ երուսաղէմ զտէր. եւ այլն: *Ոչ ոք այնպէս ստէ եւ անիրաւ խօսի իբրեւ զայն, որ գովէ զմեր գործս. Վրք. հց. ՟Բ: *Չունիմք իշխանութիւն բամբասել զիշխանս, եւ ո՛չ գովօղք կարեմք լինել այնմիկ՝ որ աստուածամարտն լինի. Եղիշ. ՟Բ: *Գովեալ, կամ գովեցեալ. Նար. ստէպ: ԳՈՎԻԼ. իբր Պանծալ, կամ պարծիլ. *Զի՞ գովի մեղաւոր ʼի ցանկութիւն անձին իւրոյ. որ զրկէ, եւ նա գովի: Գովեցարու՛ք յանուն սուրբ նորա: Գովեսցու՛ք մեք ʼի ժառանգութեան քում, եւ այլն:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
