ԴԻՄԻՄ

(-) NBH 1-0625 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 12c - ԴԻՄԵՄ կամ ԴԻՄԻՄ. Ապաւինիլ. ապաստան լինել. անկանել առ. *Առ քեզ դիմեցից, կամ դիմելոյս առ քեզ: Յոտս քո դիմեցեալ: Ի տէրունի ոտսն դիմելոց: Առ մարգարէիցն գունդ ոչ էր դիմել. Նար.: *Առ քեզ դիմեն յուսով: Դիմեալ առ զօրութիւն քո: Հաւատով դիմեցելոցն. Շ. բարձր.: *Թէ իրաւամբք չկարեմք ապրիլ, յողորմութիւն դիմեմք. Վրդն. սղ.: *Բա՛ց է դուռն արքայութեան նորա. եթէ ոք կամի դիմել, դիմեսցի՛. Եղիշ. ՟Ը: *Ոմանք առ այդոսիկ դիմեցան ոչ հեռագոյն յեկեղեցական աւանդէ. Բրս. թղթ.: