- ԱՄԷՆԻՄԱՍՏ
- (ի.) NBH 1-0070 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c ա. ԱՄԷՆԻՄԱՍՏ կամ ԱՄԵՆԻՄԱՍՏ. πάνσοφος omniplenus sapientia, sapientissimus Լի ամենայն իմաստութեամբ. իմաստուն ամենայնիւ յամենայնի. ամենագէտ. ասի պարզապէս զԱստուծոյ եւ զաստուածայնոց. ամմէն իմաստութիւն ունեցօղ. *Ամէնիմաստ ամենից հայր. Շար.: *Ամենիմաստն Աստուծոյ: Ամենիմաստ կամօք. Յճխ.: *Քում ամէնիմաստ էութեանդ. Նար.: *Յամէնիմաստէն Աստուծոյ յերեսաց սարտուցեալ. Գանձ.: *Ամէնիմաստն աստուածաբանութիւն (Սուրբ գիրք). Դիոն. երկն. ՟Դ: Բազմիմաստ եւ հանճարեղ. կարի իմաստուն ոք ʼի մարդկանէ. խիստ խելացի. ... *Ամենիմաստի է զարուեստն (այս ինքն յարուեստի՝) յառաջ քան սկսանել զիմեքէ կազմածէ՝ զբաւականն գիտել նիւթ: Ամենայն տունն Աբրահամու ամէնիմաստին: Առ Մովսէսի ամէնիմաստին. Փիլ.: *Ամէնիմաստ թագաւորն Սողոմոն. Պիտ.: *Ամէնիմաստն Պօղոս: Ամէնիմաստին Պօղոսի. Սարկ. հանգ.: *Ծանեաւ ամէնիմաստն (առաջնորդ վանից). Վրք. հց.: Որ ինչ ունի յինքեան զնշանակս բազում իմաստութեան եւ հանճարոյ. *Պատուասիրել իմով ամէնիմաստ արուեստիւս. Խոր. ՟Գ. 68: *Ամենիմաստ հանճարով առլցեալ. Ճ. ՟Ա.: *Ամէնիմաստ խրատ, կամ գիտութիւն, իշխողութիւն, երջանկութիւն, գոյութիւն. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
