ԵՒ

(-) NBH 1-0704 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 12c Շաղկապ καί, δέ, τε et, autem, -que, -ve, atque Շաղկապ զօդիչ ամենայն բառից եւ բանից ընդ միմեանս՝ ջոկաման ասացեալ, այսինքն ի մի մանօղ զջոկս ձայնից: Արմատն է ւ. յորմէ ռմկ. ու. վէ, վ, իւ. սանս. էվա. *Ի սկզբանէ արար աստուած զերկին եւ զերկիր: Եւ երկիր էր աներեւոյթ եւ անպատրաստ. եւ այլն: Կամ իբրեւ Եւս. նաեւ. իսկ. ա՛յլ. ալ. ... *Եկից եւ ես զկնի քո: Եւ ձեզ վա՛յ օրինականացդ: Եւ դու ի նոցանէ ես. եւ այլն: *Զի եթէ ոչ բացաւ աչօք տեսանէին զյոյսն խնդալից, եւ ոչ կարէին իսկ գործել զայնպիսի մեծ առաքինութիւն: Ուր կա՛մ իւրեանց է, եւ շրջկոցին (իբր, ո՛ւր եւ): Որպէս ինքնանապական է, եւ էառանց ապականութեան ծնաւ. Եղիշ. ՟Է. ՟Ը. ՟Բ: *Որ մեղանն, նոքին սակս այնորիկ եւ մեռան. Խոր. ՟Գ. 51: *Որք եւ ոչ մարդկան միայն, եւ անասնոց անգամ ոչ զօրեն վնասել. Շ. հրեշտ.: ԵՒ. իբր անուն հոլովական. *Ասելովն զեւն շաղկապ, եւ այլն. Անյաղթ պորփ.: ԵՒ, ԵՒ. Կրկնեալ յերկուս հատուածս, իբր Եթէ՛, եթէ՛. միանգամայն. թէ՛, թէ՛. ... *Ատեցին ե՛ւ զիս ե՛ւ զհայր իմ. Յհ. ՟Ժ՟Ե. 25: *Առաքինութիւն ե՛ւ տեսական է, ե՛ւ գործական: Երկուս խնդրէ, ե՛ւ արդարոց ապրել, ե՛ւ վասն նոցա՝ այլոց: Գարի ե՛ւ մարդկան ե՛ւ անասուն կենդանեաց է կերակուր. Փիլ.: *Ունէր մարդն իշխանութիւն երկոցունց՝ ե՛ւ անսալոյս ե՛ւ չանսալոյն: Աստուած զբարւոք կամսն ե՛ւ ունէր ի բնէ, ե՛ւ ունի. Եզնիկ.: *Համարս պահանջէ ի մէնջ՝ եւ վասն արտաքնոց, ե՛ւ վասն ներքնոց. Եղիշ. ՟Ը: ԵՒ ԱՆԴՐ. Տ. Անդր: շ. ԵՒ ԱՐԴ. շ. οὗν ergo, itaque, igitur νῦν nunc Արդ. այսուհետեւ. եւ զի այս այսպէս. ուրեմն այժմ. աս ասանկ ըլլալէն ետեւ, ուրեմն հիմա. ... *Եւ արդ այսպէս կացէ՛ք դուք յաղօթս: Եւ արդ մի՛ երկնչիցիք. եւ այլն: Կամ *Եւ արդ անիծեա՛լ լիջիր դու ի վերայ երկրի». յն. եւ լտ. եւ այժմ: ԵՒ ԵՒՍ. Տ. Եւս: ԵՒ ԶԻ. Տ. Զի: ԵՒ ԱՅՆ. ԵՒ ԱՅՆ ԶԻ. Տ. Այն. Այն Զի: