ԶԱՐԿԱՆԵՄ

(զարկի, զա՛րկ, զարկեալ.) NBH 1-0720 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 13c ն. τύπτω percutio, tundo, caedo որ եւ ԶԱՐԿՈՒՑԱՆԵԼ. Ուժգին արկանելով կամ ձգելով՝ հարկանել. բախել. զարնել, (զարկի.) ... *Փասայէլ ... զիւրովի զարկեալ զգլուխ իւր զքարի. Խոր. ՟Բ. 18: *Զարկ զերեսս նորա: Հանեալ զսուրն՝ եզարկ զթիկամբն. Ճ. ՟Բ.: *Զանդամս նորա որդամբք զարկեալ. Նոննոս.: *Վերացուցեալ զսուրն, զի զարկցէ. Հ=Յ. փետր. ՟Ժ՟Ը.: *Եզարկ ոտիւքն զբագինսն, եւ կործանեաց եւ խորտակեաց. անդ. մարտ. ՟Լ՟Ա: *Յորժամ կամիս դու վազել, զա՛րկ զագիդ քո ʼի վերայ իմ: Եզա՛րկ աղուէսն զագին. Վրդն. առակ.: կր. կր. πίπτω cado, ruo, incido *Յետս յետս չոգան, եւ զարկան զգետնի. Յհ. ՟Ժ՟Ը. 6: *Յետս յետս չոգան եւ զարկան զերկրի. Եփր. համաբ.: *Զարկաւ նաւն ʼի վէմն. Վրք. հց. ՟Ի՟Զ: *Որ արտաքոյ զոգիսն վարեն, ոչ այլ ինչ, այլ զարկանել եւ անկանել զնա սովորեցուցանեն. Փիլ. իմաստն.: