ԶԵՆՈՒՄ

(զենի, զե՛ն.) NBH 1-0731 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c ն. ԶԵՆՈՒՄ եւ կր. ԶԵՆԱՆԻՄ. θύω, θυσιάζω , καταθύω, σφάττω, σφάζω macto, jugulo, occido, victimam offero, sacrifico Հատանել զպարանոցս կենդանեաց. փողոտել, խողխողել, սպանանել սպանդս. մանաւանդ առ ʼի նուիրել Աստուծոյ. զոհել. մորթել. ... *Առէ՛ք ձեզ ոչխար, եւ զենջի՛ք ʼի զատիկ: Զենուցուն զնոսա զենումն փրկութեան Տեառն: Եզեն Ադոնիա ոչխարս եւ եզինս եւ գառինս: Եզեն Սողոմոն զզոհսն: Առնուլ զսուրն, եւ զենուլ զորդին իւր: Զենէ՛ք, կերիցո՛ւք: Եզեն հայր քո զեզն պարարակ: Արի՛ Պետրոս, զե՛ն եւ կեր. եւ այլն: Կամ *Գառն կայր զենեալ: Զենար, եւ գնեցեր զմեզ Աստուծոյ՝ արեամբդ քով: Գառինն զենլոյ. եւ այլն: Իսկ ՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Թ. 34: *Քահանայքն էին սակաւք, եւ ոչ կարէին զենուլ զողջակէզսնʼʼ. յն. δέρω տէրիսինի չըգարմագ. տեռել. իմա՛ մորթել, այսինքն մորթազերծ առնել. *Զենէ՛ք զկենդանարարօղ զենողացն զնա. Ճ. ՟Բ.: *Զենանիլ: Զենանի. Փիլ. ել.: Նար. ՟Լ՟Գ: Լմբ. յանառակն: *Արարիչն վասն արարածոց զանմահ զենումն զենանի. Խոսր. պտրգ.: *Որ առ հնոյն էին զենմունք, ʼի զենանելն մեռանէին. իսկ Տէրն մեր հանապազ զենանի ʼի փրկութիւն աշխարհի. Շ. բարձր.