ԶՈՒԱՐՃԱՆԱՄ

(ացայ, ցի՛ր.) NBH 1-0744 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 12c չ. τέρπομαι, κατατέρπομαι delector, oblctor Վայելել ախորժանօք յախորժելիս. զբօսնուլ ʼի հեշտալիս. հրճուիլ. խրախանալ. խայտալ. ախորժելով սիրտը բացուիլ. ... *Ընդ երեկոյս զուարճասցին: Զուարճասցին յուրախութենէ իւրեանց: Ի ճանապարհս վկայութեանց քոց զուարճացայ որպէս յամենայն ʼի մեծութեան. Սղ.: *Իւղով եւ խնկով եւ գինւով զուարճանայ սիրտ. Առակ. ՟Ի՟Է. 9: *Ընդ որոց թէ ընդ գեղն զուարճացեալք՝ զնոսա Աստուածս կարծիցեն. Իմ. ՟Ժ՟Գ. 3: *Ուրա՛խ լեր եւ զուարճացի՛ր յամենայն սրտէ քումմէ դուստր Երուսաղէմի. Սոփ. ՟գ. 14: Իսկ *Յանձն իւր զուարճացեալ լինէր թագաւորնʼʼ. յն. քաղցրութեամբ լինէր. Եսթ. ՟Ա. 10: *Յայնժամ թագաւորն զուարճացաւ յանձն իւրʼʼ. յն. յոյժ բարեկրեցաւ. Դան. ՟Զ. 23: ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. τρυφάω delicate vivo, deliciis indulgeo Զուարճալի կեանս վարել. փափկանալ. *Այլ մեք՝ որոց բանն է երկրպագեալ, թէպէտ եւ պարտ է զուարճանալ, բանիւն զուարճասցուք. Ածաբ. ծն.: ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. ἁγαλλιάομαι, εὑθηνέω exulto, gaudeo, laetor Ուրախանալ, բերկրիլ, զուարթանալ. ցնծալ. ... տե՛ս Ես. ՟ե. 4: ՟ա. թգ. ՟իե. 36: Ժող. ՟բ. 7: Երեմ. ՟ժէ. 8: *Ընդ ոչինչ այսքան ուրախանայ Աստուած, որքան ընդ մարդոյ ուղղութիւն եւ փրկութիւն. Ածաբ. յայտն.: ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. ἁναθάλλω, ἁνατέλλω, εὑθαλέω, ἁνθέω vireo, refloresco Ուռճանալ. դալարանալ, կանաչանալ, սաղարթանալ, ընձիւղիլ, ծաղկաւետանալ. *Զուարճասցին իբրեւ զխոտ ջրարբի: Ոսկերք ձեր իբրեւ զդալարի զուարճասցին. Ես. ՟Խ՟Դ. 4: ՟կզ. 14: տե՛ս եւ Սղ. ՟Ի՟Ե. 7: ՟ձթ. 6: Դան.: 1: Սիր. ՟Ա. 22: ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. Ըստ ամենայն առման՝ ասի ʼի գիրս մեր պէսպէս խնդրով. *Զուարճանալ յուսով, կամ աւետեօք, տօնիւ, ʼի տօնախմբել, եւ այլն. Շար.: *Զուարճացաւ Խոսրով ընդ լուր գալստեանն ազգականացն. Խոր. ՟Բ. 70: *Յառաջ քան ընդ բարին խնդալ մարդկան՝ զուարճասցի չարաւն. Յհ. իմ. ատ.: *Ի փառս իրերաց զուարճասցուք. Լմբ. ատ. այսինքն ընդ փառս կամ փառօք: *Այնչափ զուարճանայր ʼի բարկութիւն. Իսիւք.: *Ի վերայ այսոցիկ զհոգեւոր ուրախութիւնն զուարճանալ. Լմբ. ժող.: