ԶՐԱՒԵՄ

(եցի.) NBH 1-0753 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 11c, 12c ն. τελευτάω finio, ad finem perduco եւ morior, privor vita Ի զրաւ հասուցանել զգործն. յանգ հանել. կատարել. *Գաւազանօք զրաւեսցուք (զժամանակագրութիւնն) ʼի ներկայս. Սամ. երէց.: *Ըստ կամաց իւրոց զրաւեցաւ գործն. Ճ. ՟Ա.: Եւ Բառնալ՝ զրկել՝ կարճել ʼի կենաց. վախճանել, իլ. *Պատուհասեալ զրաւեցաւ ʼի կենցաղոյս (հեղի յետ որդւոցն). Պիտ.: *Սրով ʼի սիրտ խոցեալ՝ իւրովի զինքն զրաւէ ʼի կենացս. Յհ. կթ.: *Պետն առաքելոց ընդ Սափիրայի ʼի կենաց զրաւէ. Նար. ՟Հ՟Ա: *Ի միում ամի զրաւեալ յաստեացս՝ բարձան ʼի կենաց. Լաստ. ՟Ժ: