ԸՆԾՈՒԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0779 Chronological Sequence: 6c, 8c, 13c ձ. ἁναλάμπω resplendeo, reluceo Ծաւալիլ սփռիլ կամ ընծայիլ լուսոյ՝ իբր ընձիւղմամբ. ծագել շառաւիղօք. նշողել. փայլել. պայծառանալ. լուսատու լինել. եւ իբր կր. Լոյս ընդունել. ... *Եթէ ոչ լոյս արեգական ընծուէր, զիա՞րդ մարմնոցն անբաւ եւ անճառ որակութիւնք երեւեալ լինէին: Երկիւղ բարի ʼի վերայ եհաս, այն՝ որ ընծուի մերկացելոց զգայութեանցն խորհրդոց: Աստեղքն յերեկորեայ մինչեւ յառաւօտ ընծուին: Է՛ որ ʼի վերայ երկրի, եւ է՛ որ ընդ երկրաւ՝ կենդանաբերին կէսքն ընծուին. Փիլ. քհ. ՟Ե: եւ Փիլ. ել. ՟Ա. 22: ՟Բ. 104. 109: Իսկ իբր կր. *Զաստեղս ʼի լուսնոյ ասեն ընծուիլ, եւ զլուսինն արեգակամբ ուռճացեալ: Զանցնիւր գօտիսն ʼի ձեռն արեգականն ընծուիլ. Խոր. ՟Գ. 6: (Ի Հին բռ. վրիպակաւ Ընծուիլն շփոթի ընդ Ընձիւղիլ:)