ԸՆԿԵՆՈՒՄ

(կեցի, կէց կամ կեաց, կեա՛.) NBH 1-0779 Chronological Sequence: Early classical, 8c ն. ῤίπτω, ῤιπτέω, ἁπορρίπτω , ἑκρίπτω, ἑκβάλλω, καταβάλλω jacto, dejicio, projicio, abjicio եւն. որ եւ գրի ԸՆԳԵՆՈՒԼ, նովին հնչմամբ. որպէս ներգործականն Անկանելոյ. Արկանել ʼի վայր, եւ ʼի բաց. ձգել՝ նետել՝ դուրս կամ երեսէն կամ զատ կամ մէկ դի. ... *Ընկէց զմանուկն ʼի ներքոյ միոյ եղեւին ծառոյ: Ընկեցին զնա ʼի գուբ: Ի գե՛տ ընկեսջիք: Ընկեա՛ զդա ʼի գետին. եւ ընկէց զնա ʼի գետին, եւ եղեւ օձ: Ընկեցի զայն ʼի հուր: Ընկեցեալ ʼի ճանապարհի, կամ յանցս Երուսաղէմի: Ընկեսցի արտաքոյ դրանն: Զիւրաքանչիւր զէնս առ ոտս պատերազմողացն ընկենուին: Ընկեցին զնոսա առ ոտս նորա: Յետուստ կողմանէ ընկեցին խարիսխս չորս: Ընկեսցո՛ւք ʼի մէնջ զլուծ նոցա: Ընկեա՛ ʼի Տէր զհոգս քո. եւ այլն: *Ընկենլով ʼի թագաւորութենէ հրէից զհիւրկանոս: Ընկեցեալ ʼի պատուոյն: Զբազումս ընկենոյր ʼի թշնամեացն, եւ այլն. Խոր.: *Ի վերայ միմեանց ընկենուին զյանցանսն իւրեանց: Մերժեալ ընկեցեալ լիցի յերկիր նզովից. Եփր. ծն.: *Դու Հռիփսիմէ ըստ անուան քում արդարեւ ընկեցեալ եղեր ... ʼի մահուանէ ʼի կեանս. Ագաթ. ʼի յն. ռի՛փդօ, ռիփսա՛մէնի: *Ընկեացʼʼ. ստէպ յայլ գիրս: