- Թ
- (-) NBH 1-0788 Chronological Sequence: 6c, 12c - Տառ բաղաձայն ʼի կարգէ իսպառ անձայնից. թաւ եւ ստուար քան զնմանաձայն տառս դ, տ. իբր դհ. *Դայն ʼի մէջ տիւնի եւ թոյի. զի քան զտիւնն թաւ է, եւ քան զթոյ՛ն լերկ. Թր. քեր.: Լծորդ եւս է ընդ նոսա. զի ասի թակարթ եւ թակարդ. քաղիրթ, քաղիրդ. շողոքորթ, շողոքորդ. կաթսայ, կատսայ. ընդհանուր, ընթանուր կամ ընթհանուր. որպէս եւ Ընդ եւ Ենթ են նոյն՝ իբր ʼի ներքոյ: Թ. Ի բառս ինչ պատահաբար լծորդ գտանի ընդ ծ, եւ ս. զոր օրինակ, թեքել, ծեքել. թիւր, ծուռ. թոյլ, ծոյլ. որպէս եւ ծուխն է թուխ գունով. եւ թուր, եւ սուր են նոյն: Թ. Ի տառադարձութենէ դնի միշտ որպէս ճ յն. եւ լտ. th մն անունս Դաւիթ, ըստ այլոց (բաց ʼի վրաց), է Տաւիտ: Թ. ՟Թ. Որպէս նշանակ թուոյ՝ է Ինն. իններորդ: Անուն տառիս Թո, կամ Թոյ, յօդիւ լինի Թոն կամ Թոյ՛ն. զոր չէ՛ պարտ շփոթել ընդ բառս Թօն, Թոյն ըամ Թիւն. *Թոյ՛ն թագ, ասէ, արքունական ... մի՛ համարիր քեզ սեպհական. եւ այլն. Շ. այբուբ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.