ԹԱԳԱՒՈՐԵՄ

(եցի.) NBH 1-0790 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c չ. βασιλεύω regno, impero, rego Թագաւոր լինել. ունել եւ վարել զթագաւորութիւն. ... *Թագաւորք՝ որ թագաւորեցին յերկրին եդոմայեցւոց, մինչչեւ թագաւորեալ էր թագաւոր յիսրայէլի: Թագաւորեաց ընդ նորա Յոբաբ: Միթէ թագաւորելով թագաւորեսցե՞ս ʼի վերայ մեր: Թագաւորեաց ամս. եւ այլն: *Արշակ թագաւորէ հայոց: Զայսու ժամանակօք լինի թագաւորեալ հռոմայեցւոց Տրայիանոս: Արտաքոյ ցեղի նորա թագաւորեցելոյ. Խոր.: *Խաչակցեալք ընդ Քրիստոսի, եւ ընդ նմին թագաւորեալք. Շար.: Կամ ԹԱԳԱՒՈՐԻՄ, եցայ, որ է անսովոր. *Զիս անարգեցին, զի մի՛ թագաւորեցայց քեւ ʼի վերայ նոցա: Սաւուղ թագաւորեցաւ ʼի վերայ ժողովրդեանն: Զերկուս ամս միայն՝ զոր թագաւորեցաւ. Եփր. թագ.: ԹԱԳԱՒՈՐԵԱԼ, իբր Թագաւորեցուցեալ. պսակեալ. *Թագաւորեալքն յԱստուծոյ՝ նահատակին. Ժմ.: ԹԱԳԱՒՈՐԵԱԼ ՔԱՂԱՔ. βασιλευομένη, βασιλεύουσα regia, dominatrix ըստ յն. ոճոյ, իբր Թագաւորանիստ, թագաւորական. դշխոյ այլոց քաղաքաց. *Եւ ընդէ՞ր նստիցի ծառայ քո ʼի թագաւորեալ քաղաքի ընդ քեզ. ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Է. 5: *Ի թագաւորեալ քաղաքն (ʼի Կոստանդինուպոլիս). Խոր. ՟Գ. 20: